Most Dust Bridge

[Quinn]

Drgnąłem, słysząc głos mężczyzny.
- Yhm... Tak, to byłby całkiem dobry pomysł. - podniosłem się z ziemi, otrzepałem i wychynąłem spod mostu, zachowując dystans.

[Alyss]

Przemieniła się i ze spokojem spojrzała na człowieczopodobnego oczami koloru ochry.
-Jeśli byłabym mężczyzną przytaknęłabym panu. Ale niestety ze mnie tylko głupiutka dziewczyna-prychneła parodiując dygnięcie.

[Rash]

Obejrzałem się na dziewczynę, która jeszcze do niedawna była psem i uniosłem lekko kącik ust.
-Przepraszam najmocniej, pani. Nie chciałem pani urazić. - skłoniłem się lekko i spojrzałem znów za mężczyznę, badawczo.
-Jeśli mogę...Rash McKay.

[Quinn]

- Quinn Derexel. - przyjrzałem się mężczyźnie bystro. Przeniosłem wzrok na dziewczynę, na której miejscu jeszcze niedawno był czarny pies. Pewnie Skinwalker.
- Pani... - skinąłem lekko głową.
____________________________________
Boże...xD Już wiem, dlaczego jednak nie lubię tych czasów xD

[Alyss]

-Alyss Lungley. Nie jestem żadną panią, tylko psem. Od czasu do czasu-mruknęła unosząc jedną brew.

[Rash]

-Kim, czy też czym, jesteś? - spojrzałem na mężczyznę, chcąc potwierdzenia mojej hipotezy.

[Quinn]

Spojrzałem mu w oczy, przestępując z nogi na nogę.
- Duchem. Panie. - dodałem szybko, spostrzegając, że zachowuje się nieco 'dojrzalej' niż wygląda. Pewnie jest starszy ode mnie. - A ty?

[Alyss]

Rozejrzała się dookoła, uważnie lustrując wzrokiem rozmówców.

[Rash]

-Lewiatanem. - uśmiechnąłem się lekko, pokazując nieco zęby.

[Quinn]

- Ee... Panie. - dokończyłem ponownie swoją wypowiedź. Z tego, co wiedziałem, taki Lewiatan mógł mnie zeżreć na raz. Zerknąłem na dziewczynę, a potem ponownie na Lewiatana.

[Rash]

-Nie zamierzam ci nic zrobić, panie. - powiedziałem uspokajająco.

[Alyss]

Miała spytać czy zamierza ją zeżreć, acz wydało jej się to zbyt niemiłe. Bądź co bądź mógł na przykład nie lubić psów.

[Rash]

-Tobie także, pani. - spojrzałem na dziewczynę i mężczyznę. - Proponuję iść stąd w jakieś przyjemniejsze miejsce.

[Quinn]

Mruknąłem coś pod nosem. Znowu ta niezręczna cisza i nie wiadomo co powiedzieć czy zrobić. Na szczęście Lewiatan zajął głos.
- Z przyjemnością. - stwierdziłem. Miałem tylko nadzieję, że nie odejdziemy za daleko od 'mojego' mostu.

[Alyss]

Jedynie skinęła głową. Lubiła się nie odzywać, jedynie obserwować.